Հայաստանում գրադարաններ շատ կան, ընթերցողների թիվն էլ պակաս չի, սակայն իմ գյուղի` Արզականի գրադարանում մի ուրիշ շունչ կա: Երևի դա նրանից է, որ մեր շատ սիրելի ընկեր Սոնյան է մեր գրադարանավարուհին:
Լուսանկարը` Էլադա Պետրոսյանի
Հա՛, հա՛, հաստատ ընկեր Սոնյայից է, որ գյուղում ընթերցողների թիվը չի պակասում: Անգամ թոշակառու տատիկներն են այցելում գրադարան և ընկեր Սոնյայից գրքեր պահանջում: Սակայն այդ պահանջվածներից ոչ շատերն է ունենում նա, քանի որ գրքեր կան, որոնք մինչև հիմա կարդացողի մոտ է, կամ էլ վերադարձրել են, բայց զուր՝ էջերը չկան: Ընկեր Սոնյայի հետ զրույցում՝ նա պատմեց այս ամենը: Գրադարանում կա 8000-ից ավելի գիրք:
Լուսանկարը` Էլադա Պետրոսյանի
Երբ ընկեր Սոնյային հարցրեցի, թե խնդիրներ կա՞ն, որոնք առաջնային են: Նա ինձ տարավ գրքերի պահոց և ցույց տվեց այդ անկարելի վիճակը:
Պահոցում օդը շատ ծանր էր, չկարողացա ինձ զսպել և հարցրեցի՝ ինչո՞ւ պատուհան չեք բացում: Նա ասաց.
-Երկու պատուհան կա, բայց չեմ կարող բացել, քանի որ, եթե դիպչեմ պատուհանին, այն պատի հետ միասին կփլչի:
Լուսանկարը` Էլադա Պետրոսյանի
Չեք պատկերացնի, թե ինչքան էր ազդել ինձ վրա գրքերի խղճուկ վիճակը, պայմանները: Իսկ երբ այդ տեսարանից հետո հարցրեցի, թե ինչ-որ բան կա՞, որ կցանկանայիք ավելացնել, նա պատասխանեց՝ գրքերը, և նրա դեմքի վրա երևաց մեղմ ժպիտ: