Հունվար.
և օրերն ավելի են ցրտում։
Արևը նահանջում է,
Համառորեն չենք մրսում։
Հուշերով ու հույսերով լցնում ենք օրերը,
Որ օրերը չդատարկեն մեզ։
Հունվար.
և նորից ծիծաղում ենք՝
Ձյուների, մառախուղի, կիսացրտի,
կիսալույսի ու կիսակարոտի մեջ։
Շուրջբոլորն սպիտակ է՝
Անթափանցիկ շարունակությամբ։
Բառերի գոլորշու փոխարեն
Պատուհանին հետք է թողնում վառարանի անգույն ծուխը,
Որովհետև բառերն իրենց բոլոր իմաստներով
Մնացել են աշնան դեղին գրկում։
Հունվար.
Մատները սառն են,
Հոգիները՝ տաք,
Օրերը չափազանց ցուրտ են։