Սիրելի ապագա, ես հուսով եմ, որ արդեն լավ ես, ու հերթական նամակս կարդում ես սթափ գլխով: Ուզում եմ, որ կարողանաս հետ գնալ ժամանակի միջով, վերանայես սխալներդ, սթափվես ու վերադառնալով ասես, որ ամեն ինչ լավ է լինելու:
Հուսով եմ, որ երբ վերադառնանք մեր կյանքի այս կետին (որը կարծես ինչ-որ պահից կանգ էր առել) ու նորից սկսենք ապրել, կհասկանանք, որ արժեր այս ծանր ապտակը ստանալ սթափվելու համար: Ու գիտակցել, որ պետք է կյանքին ավելի բաց ու պարզ աչքերով նայել՝ կրթությանը` կրթության աչքով, աշխատանքին` աշխատանքի աչքով, հակառակորդին` հակառակորդի աչքով: Ու ի վերջո, գալ այն գիտակցությանը, որ վաղը կսկսեմ-ը կարող է ուշ լինել:
Հուսով եմ, որ հիմա, երբ խաղաղություն է հաստատվել, ամեն առավոտ արթնանում եք ոգևորված և ուրախ, որ ողջ եք, անվնաս, ձեր ընտանիքի կողքին (ցավոք, դեռ այդպես չէ): Հուսով եմ, արդեն գտել եք ձեր օրերն անցկացնելու մի տարբերակ, որը ձեզ բերում է ուրախություն, հաջողություն և դրական լիցքեր (ավաղ, սա էլ դեռ այդպես չէ): Որ խլացված կրակի ձայները այլևս չեն խանգարի քնելուն ու ծրագրեր կազմելուն (իսկ սա արդյո՞ք արդեն հնարավոր է):
Հուսով եմ ՝ ձեր կյանքում հավասարակշռությունը սկսում է վերականգնվել, և որ դուք ինքներդ եք հոգ տանում դրա մասին: Հուսով եմ ՝ դուք շող եք, լույս ուրիշների համար նույնպես, ինչը նրանց ոգեշնչում է լինել ուրախ, ներկա և լիարժեք՝ իմաստավորելով իրենց գոյությունը:
